مسعود یاوری؛ علی کربلایی خانی؛ عالیا آیتاللهی موسوی؛ علیرضا سعید
چکیده
پیشزمینه: انتقال تاندون برای فلج عصب رادیال غالباً یک درمان بسیار موفق است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه نتایج سه روش مختلف انتقال تاندون در فلج عصب رادیال بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، ۴۱ بیمار با فلج غیرقابل برگشت عصب رادیال که طی پنج سال (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹) تحت جراحی انتقال تاندون قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در ۱۸بیمار انتقال ...
بیشتر
پیشزمینه: انتقال تاندون برای فلج عصب رادیال غالباً یک درمان بسیار موفق است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه نتایج سه روش مختلف انتقال تاندون در فلج عصب رادیال بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، ۴۱ بیمار با فلج غیرقابل برگشت عصب رادیال که طی پنج سال (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹) تحت جراحی انتقال تاندون قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در ۱۸بیمار انتقال تاندون با عضله خمکننده کارپی آلناریس، در ۱۰ بیمار با خمکننده کارپی رادیالیس، و در ۱۳ بیمار انتقال با خمکننده سطحی انگشتان انجام شده بود. در یک دوره با میانگین زمان پیگیری ۲۰ ماه، بیماران از نظر دامنه حرکات بدست آمده، توانایی برگشت به شغل قبلی و رضایت کلی از عمل جراحی بررسی شدند. نمره «داش» نیز برای هر بیمار محاسبه گردید.یافتهها: بین سه گروه از نظر نمره «داش»، توانایی و زمان برگشت به شغل قبلی و رضایت از عمل جراحی مشاهده اختلاف معنیداری وجود نداشت. رضایت کلی بیماران از عمل جراحی حدود ۹۵% بود و در هیچیک بیماران عارضه عمدهای مشاهده نشد.نتیجهگیری: در مطالعه فعلی سه روش متفاوت انتقال تاندون، صرفنظر از روش بکار گرفته شده، با نتایج خوب همراه بودند.